Ghazzālī, 1058-1111; political thoughts.

Religious life Islam; Religious life Shīʻah.

Prophets, Pre-Islamic; conduct of life; early works to 1800.

Germany has just started a public debate on priority-setting, rationing and cost-effectiveness due to the cost explosion within the German health care system. To date, the costs for German health care run at 11,6 % of its Gross Domestic Product (GDP, 278,3 billion €) that represents a significant increase from the 5,9 % levels present in 1970. In response, the German Parliament has enacted several major and minor legal reforms over the last three decades for the sake of cost containment (...) and maintaining stability of the health care system. The Statutory Health Insurance—SHI (Gesetzliche Krankenversicherung—GKV) is based on the fundamental principle of solidarity and provides an ethical and legal framework for implementing equity, comprehensiveness and setting the principles and rules for financing and providing health care services and benefits. Within the SHI system, several major actors can be identified: the Federal Ministry of Health, the 16 state ministries of health, the Federal Joint Committee (G-BA), the physicians (with their associations) and the hospitals (with their organizations) on the provider side, and the sickness funds with their associations on the purchasers’ side. This article reviews the structure and complexities of the German health care system with its major players and participants. The focus will be put on relevant ethical, legal and economic aspects for prioritization, rationalization, rationing and cost-effectiveness of medical benefits and services. In conclusion, this article pleads for open discussion on the challenging subject of priority-setting instead of accepting the implicit and non-transparent rationing of medical services that currently occurs at many different levels within the health care system, as it stands today. (shrink)

On the relationship between religion, philosophy and mysticism.

Ethics -- Early works to 1800 ; Islamic ethics -- Early works to 1800 ; Political ethics --Early works to 1800 ; Maxims -- Early works to 1800 ; Iran -- History -- Ṣafavid dynasty, 1501-1736.

jild-i 1. Az ʻAbd al-Ḥamīd Kātib (59 Sh.) tā Abū al-Ḥasan Masʻūdī (336 Sh.) -- jild-i 2. Az Abū al-Ḥasan ʻĀmirī (291 Sh.) tā Abū al-Faz̤l Bayhaqī (465 Sh.) -- jild-i 3. Az Nāṣir Khusraw (383 Sh.) tā Sadīd al-Dīn ʻAwfī (616 Sh.) -- jild-i 4. Az Najm al-Dīn Rāzī (553 Sh.) tā Fakhr al-Muḥaqqiqīn (748 Sh.) -- jild-i 5. Az ʻUbayd Zākānī (670 Sh.) tā Jalāl al-Dīn Sayūṭī (884 Sh.) -- jild-i 6. Az Rūzbihān Khunjī (825 Sh.) tā Shaykh (...) Ḥurr ʻĀmilī (1071 Sh.) -- jild-i 7. Az ʻAlāmah Majlisī (1006 Sh.) tā Muḥammad Bāqir Shafaq (1223 Sh.) -- jild-i 8. Az Muḥammad Ṣādiq Marvazī (1147 Sh.) tā Mīrzā Fatḥʻalī Ākhūndzādah (1289 Sh.) -- jild-i 9. Az Mīrzā-yi Shīrāzī Avval (1194 Sh.) tā Ākhūnd Khurāsānī (1290 Sh.) -- jild-i 10. Az ʻAbd Allāh Māzandarānī (1219 Sh.) tā Saʻd Zaghlūl (1306 Sh.) -- jild-i 11. Az ʻImād al-ʻUlamāʼ Khalkhālī (1237 Sh.) tā ʻAbd al-ʻAzīz S̲aʻālibī (1323 Sh.) -- jild-i 12. Az Āyat Allāh Burūjirdī (1254 Sh.) tā Muḥammad Amīn Rasūlʹzādah (1333 Sh.) -- jild-i 13. Az ʻAbd al-Karīm Zanjānī (1263 Sh.) tā Amīn al-Ḥusaynī (1353 Sh.) -- jild-i 14. Az Jamālzādah (1274 Sh.) tā Mahdī Bāzargān (1373) -- jild-i 15. Az Muḥammad Ḥamīd Allāh (1286 Sh.) tā Muṭahharī (1358 Sh.) -- jild-i 16. Az Farīdūn Ādamīyat (1299 Sh.) tā Muṣṭafá Khumaynī (1356 Sh.) -- jild-i 17. Az Samīr Amīn (1310 Sh.) tā Ḥasan Ḥanafī -- jild-i 18. Az Sayyid Muḥammad Bāqir Ṣadr (1314 Sh.) tā Rāshid al-Ghanūshī -- jild-i 19. Az ʻAlī Awmlīl (1321 Sh.) tā Ṭāriq Ramaz̤ān. (shrink)

Study of the religious thoughts of Muḥammad Taqī Miṣbāḥ Yazdī on Islamic ethics, God and values.

Muḥammad ibn Ibrāhīm Ṣadr al-Dīn Shīrāzī, -1641 -- Criticism and interpretation.

jild-i 1. Az zamān-i bāstān tā māʼah-i hafdahum, muz̲ayyal bi-tarjamah-ʼi guftār-i Dikārt faylasūf-i nāmī-i Farānsavī -- jild-i 3. Az āghāz-i sadah-i nūzdahum tā zamān-i ḥāz̤ir).

Deizm başından beri kendini ana akım dinî kabullere karşı heterodoks dinî bir kimlik olarak konumlandırmış, felsefe ve teolojinin temel düşünce üretim alanları olan Tanrı tasavvurları, Allah-âlem ilişkisi, din-bilim ilişkisi, kötülük meselesinden kaynaklı ahlakî tartışmalarda geleneksel kabullere aykırı görüşler ileri sürmüştür. Bu yönüyle deizm, dinin kendi içinden bir eleştirisidir. İngiltere’de deizmin babası olarak isimlendirilen E. Herbert of Cherbury’nin deizmin beş ilkesi bu eleştirinin en başat örneğidir. Ona göre; 1. Yüce bir Tanrı vardır, 2. Bu yüce Varlığa ibadet edilmelidir, 3. Erdem ibadetin (...) yarattığı bir değer olduğu için din ve ahlak arasında doğrudan bir ilişki vardır, 4. İnsanlar zayıf yaratıldıkları için tövbe ihtiyacındadırlar; bu da Tanrı’yla iletişime açıklık demektir, 5. Ölümden sonraki hayatta ceza ve mükâfat vardır. Deizmin iddiaları zaman içinde değişikliğe uğramıştır. Bu değişimi, farklı deizm iddialarını tasnif eden ve eleştiren Samuel Clarke’ta görmek mümkündür. Bununla birlikte, deistler şu konularda ortak fikre sahiptirler: imanın kurtarıcılığına karşı bilginin kurtarıcılığı esastır; kurumsal dinî yapılar reddedilmelidir; akıl ve insan doğası yüceltilmelidir; ahlak akılla temellendirilebilir; (vahyin imkânını kabul eden deistlere göre) vahyin doğrusu ile aklın doğrusu uyum içinde olmalıdır. Türkiye’de deistler dini reddetmekten daha çok onun akılla uyumunu talep etmekte, hurafelerden arındırılmasını ve radikal söylemlerden temizlenmesini istemektedirler. Kurumsal dinî otorilerin yerine, insanın aklına ve doğasına yaslanan doğruları önermektedirler. Bu doktrin temeline ek olarak Türkiye’de deizm ilginç veriler ve sonuçlar üretmektedir. Türkiye’de muhafazakâr bir yönetim iş başındayken deizmin artış kaydetmesi çok çarpıcıdır. Kamusal alanda dinin daha fazla görünür olmasına rağmen, deizmin ve sekülerleşmenin artması, din-siyaset ilişkisinin çok sıkı kurulduğu ülkelerde dine yabancılaşma gibi bir sonucun ortaya çıktığı tezini bir kez daha doğrulamış görünmektedir. Bu çalışma deizmin farklı iddialarını dikkate alarak ve Türkiye’de lise öğrencileri arasında yapılan araştırmalara dayanarak şu sonuçları okuyucuyla paylaşmaktadır: Mezhep farklılığının tetiklediği şiddet, radikal söylemler, buyurgan din dili, mitolojik anlatımlar genç zihinleri geleneksel olarak tevarüs ettikleri birikimi yeniden değerlendirmeye itmektedir. Kendilerini dinin dışında konumlandırmak istemeyen bu zihinler, yeni bir dini kimliği tercih etmektedirler. Bu kimlik bugün artık heterodoks bir kimlik olarak kendini göstermektedir. Bu aynı zamanda sekülerleşmiş bir ortodoksinin ortaya çıktığının da açık göstergesidir. (shrink)